Πήραμε το μέλι από τα πλαίσια, πολύ ωραία, τι τα κάνουμε όμως μέχρι του χρόνου την Άνοιξη που θα τα βάλουμε πάλι στα μελίσσια μας ?
Ο κηρόσκορος ψάχνει να αφήσει τα αυγουλάκια του και εμείς θα κλαίμε με μαύρο δάκρυ αν βρει τα δικά μας κεριά για να φτιάξει το σπιτικό του!
- Τι κάνουμε λοιπόν ?
- Πάμε ...κατάψυξη!
Αφού τοποθετήσουμε τα πλαίσια πίσω στις μέλισσες, μετά τον τρύγο, για να πάρουν τυχόν υπολείμματα μελιού που έχουν μείνει πάνω στα πλαίσια, τα βάζουμε στη συνέχεια μέσα στον καταψύκτη.
Τα τοποθετούμε με προσοχή σε ντάνες για να μην πιάνουν πολύ χώρο και για να μην καταστραφούν από λάθος χειρισμό μεταξύ τους.
Προσοχή θέλει επίσης και κατά την έξοδο τους από τον καταψύκτη, γιατί όταν είναι παγωμένες είναι ιδιαίτερα εύθραυστες.
Τις αφήνουμε περίπου 6-7 ημέρες για να είμαστε σίγουροι ότι θα καταστρέψει η βαθιά κατάψυξη όλα τα στάδια του κηρόσκορου (σκουληκάκια - αυγά ) και έτσι ανά εβδομάδα μπορούμε να απολυμάνουμε σιγά-σιγά όλα μας τα πλαίσια.
Υπάρχουν και άλλοι τρόποι για απολύμανση, όπως με θειάφι ή με βάκιλο θουριγγίας b 401.Η κατάψυξη όμως είναι απόλυτα βιολογική μέθοδος και εξολοθρεύει όλα τα στάδια ανάπτυξης του κηρόσκορου οπότε ξεμπερδεύουμε εύκολα μια και καλή.
Το μόνο πρόβλημα είναι αν έχουμε πάρα πολλά πλαίσια για απολύμανση και άρα χρειαζόμαστε και ...τεράστιους χώρους για κατάψυξη και όχι έναν απλό οικιακό καταψύκτη, αλλά ολόκληρο ...φορτηγό ψυγείο.
(αρκετοί μεγάλοι μελισσοκόμοι πάντως έχουν τέτοιους ψυκτικούς θαλάμους στην κατοχή τους )
Μετά την έξοδο από τον καταψύκτη τοποθετούμε τα πλαίσια σε απολυμασμένα πατώματα και μπορούμε να τα βάλουμε στην αποθήκη μας αφού τα αφήσουμε προστατευμένα να φύγει η σχετική υγρασία που έχουν από την κατάψυξη.
Πέρυσι είχα "περάσει" τα πλαίσια από τον καταψύκτη, αλλά δεν είχα περάσει με φλόγιστρο τα ξύλινα πατώματα στα οποία μετά τοποθέτησα τα πλαίσια, με αποτέλεσμα να βρω κάποια μικρά ...κηροσκοράκια να χτίζουν φωλίτσες όταν τα άνοιξα πάλι την Άνοιξη.
Προφανώς είχαν μείνει κάποια αυγουλάκια κηρόσκορου στις σχισμές του ξύλου και γεννήθηκαν νέα ...κηροσκοράκια!
Μια επιπλέον παρατήρηση είναι ότι σε μια ντάνα με πατώματα είχα βάλει ανάμεσά τους ...φύλλα καρυδιάς, είχα διαβάσει κάπου ότι απομακρύνει τον κηρόσκορο και τα έβαλα δοκιμαστικά και δεν είχα κάποιο δείγμα επιμόλυνσης σε αυτά.
Η ντάνα όμως που δεν είχε φύλλα καρυδιάς, είχε κάποια μικρά δείγματα κηρόσκορου παρά την κατάψυξη που "εφαγε", προφανώς από τα ξύλινα πατώματα που αναφέραμε πιο πάνω.
Πρόσφατα μάλιστα βρήκα και αναφορά για τα φύλλα καρυδιάς στο βιβλίο του Μ.Υφαντίδη (Παθήσεις του μελισσιου - μη συμβατικές μέθοδοι αντιμετώπισής τους) στη σελίδα 226 όπου αναφέρει τρόπους για ήπια καταπολέμηση του κηρόσκορου με τα φύλλα καρυδιάς που εφαρμόζεται από μελισσοκόμους στη Βαυαρία.
Επίσης στο ίδιο βιβλίο στη σελίδα 139 αναφέρει ότι σε πειραματικές συνθήκες η βιωσιμότητα των σπόρων της Νοζεμίασης seranae μειώθηκε σημαντικά ύστερα από μιας εβδομάδας κατάψυξη, κάτι που δεν ισχύει όμως για τα σπόρια της Ν. apis.
Όποτε έχουμε διπλό λόγο να τα βάλουμε στην ...βαθιά κατάψυξη.
Στην αποθήκη μας καλό πάντως είναι να βάλουμε τα πλαίσια μέσα σε πατώματα ερμητικά κλειστά, για να μην τρυπώσει πάλι τίποτα μέσα και πάει τσάμπα ο κόπος μας...
Με χαρτοταινία καλό είναι να κλείσουμε κάθε μικρή τρυπούλα που θα μπορούσε να εισχωρήσει η πεταλούδα και να ...προσευχηθούμε ότι δεν θα γίνει αυτό, αφού από την πλευρά μας κάναμε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να το αποτρέψουμε!
Υπομονή μέχρι την επόμενη Άνοιξη, θα δούμε τα αποτελέσματα όταν θα ανοίξουμε ...τα καπάκια στα πατώματα που βρίσκονται στην αποθήκη μας.
Δειγματοληπτικά βέβαια μπορούμε να κάνουμε ένα μικρό έλεγχο κατά την διάρκεια του χειμώνα, ώστε αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα να το αντιληφθούμε έγκαιρα και να απομονώσουμε τα συγκεκριμένα πλαίσια από τα υπόλοιπα.
Ο κηρόσκορος ψάχνει να αφήσει τα αυγουλάκια του και εμείς θα κλαίμε με μαύρο δάκρυ αν βρει τα δικά μας κεριά για να φτιάξει το σπιτικό του!
- Τι κάνουμε λοιπόν ?
- Πάμε ...κατάψυξη!
Αφού τοποθετήσουμε τα πλαίσια πίσω στις μέλισσες, μετά τον τρύγο, για να πάρουν τυχόν υπολείμματα μελιού που έχουν μείνει πάνω στα πλαίσια, τα βάζουμε στη συνέχεια μέσα στον καταψύκτη.
Τα τοποθετούμε με προσοχή σε ντάνες για να μην πιάνουν πολύ χώρο και για να μην καταστραφούν από λάθος χειρισμό μεταξύ τους.
Προσοχή θέλει επίσης και κατά την έξοδο τους από τον καταψύκτη, γιατί όταν είναι παγωμένες είναι ιδιαίτερα εύθραυστες.
Τις αφήνουμε περίπου 6-7 ημέρες για να είμαστε σίγουροι ότι θα καταστρέψει η βαθιά κατάψυξη όλα τα στάδια του κηρόσκορου (σκουληκάκια - αυγά ) και έτσι ανά εβδομάδα μπορούμε να απολυμάνουμε σιγά-σιγά όλα μας τα πλαίσια.
Υπάρχουν και άλλοι τρόποι για απολύμανση, όπως με θειάφι ή με βάκιλο θουριγγίας b 401.Η κατάψυξη όμως είναι απόλυτα βιολογική μέθοδος και εξολοθρεύει όλα τα στάδια ανάπτυξης του κηρόσκορου οπότε ξεμπερδεύουμε εύκολα μια και καλή.
Το μόνο πρόβλημα είναι αν έχουμε πάρα πολλά πλαίσια για απολύμανση και άρα χρειαζόμαστε και ...τεράστιους χώρους για κατάψυξη και όχι έναν απλό οικιακό καταψύκτη, αλλά ολόκληρο ...φορτηγό ψυγείο.
(αρκετοί μεγάλοι μελισσοκόμοι πάντως έχουν τέτοιους ψυκτικούς θαλάμους στην κατοχή τους )
Μετά την έξοδο από τον καταψύκτη τοποθετούμε τα πλαίσια σε απολυμασμένα πατώματα και μπορούμε να τα βάλουμε στην αποθήκη μας αφού τα αφήσουμε προστατευμένα να φύγει η σχετική υγρασία που έχουν από την κατάψυξη.
Πέρυσι είχα "περάσει" τα πλαίσια από τον καταψύκτη, αλλά δεν είχα περάσει με φλόγιστρο τα ξύλινα πατώματα στα οποία μετά τοποθέτησα τα πλαίσια, με αποτέλεσμα να βρω κάποια μικρά ...κηροσκοράκια να χτίζουν φωλίτσες όταν τα άνοιξα πάλι την Άνοιξη.
Προφανώς είχαν μείνει κάποια αυγουλάκια κηρόσκορου στις σχισμές του ξύλου και γεννήθηκαν νέα ...κηροσκοράκια!
Μια επιπλέον παρατήρηση είναι ότι σε μια ντάνα με πατώματα είχα βάλει ανάμεσά τους ...φύλλα καρυδιάς, είχα διαβάσει κάπου ότι απομακρύνει τον κηρόσκορο και τα έβαλα δοκιμαστικά και δεν είχα κάποιο δείγμα επιμόλυνσης σε αυτά.
Η ντάνα όμως που δεν είχε φύλλα καρυδιάς, είχε κάποια μικρά δείγματα κηρόσκορου παρά την κατάψυξη που "εφαγε", προφανώς από τα ξύλινα πατώματα που αναφέραμε πιο πάνω.
Πρόσφατα μάλιστα βρήκα και αναφορά για τα φύλλα καρυδιάς στο βιβλίο του Μ.Υφαντίδη (Παθήσεις του μελισσιου - μη συμβατικές μέθοδοι αντιμετώπισής τους) στη σελίδα 226 όπου αναφέρει τρόπους για ήπια καταπολέμηση του κηρόσκορου με τα φύλλα καρυδιάς που εφαρμόζεται από μελισσοκόμους στη Βαυαρία.
Επίσης στο ίδιο βιβλίο στη σελίδα 139 αναφέρει ότι σε πειραματικές συνθήκες η βιωσιμότητα των σπόρων της Νοζεμίασης seranae μειώθηκε σημαντικά ύστερα από μιας εβδομάδας κατάψυξη, κάτι που δεν ισχύει όμως για τα σπόρια της Ν. apis.
Όποτε έχουμε διπλό λόγο να τα βάλουμε στην ...βαθιά κατάψυξη.
Στην αποθήκη μας καλό πάντως είναι να βάλουμε τα πλαίσια μέσα σε πατώματα ερμητικά κλειστά, για να μην τρυπώσει πάλι τίποτα μέσα και πάει τσάμπα ο κόπος μας...
Με χαρτοταινία καλό είναι να κλείσουμε κάθε μικρή τρυπούλα που θα μπορούσε να εισχωρήσει η πεταλούδα και να ...προσευχηθούμε ότι δεν θα γίνει αυτό, αφού από την πλευρά μας κάναμε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να το αποτρέψουμε!
Υπομονή μέχρι την επόμενη Άνοιξη, θα δούμε τα αποτελέσματα όταν θα ανοίξουμε ...τα καπάκια στα πατώματα που βρίσκονται στην αποθήκη μας.
Δειγματοληπτικά βέβαια μπορούμε να κάνουμε ένα μικρό έλεγχο κατά την διάρκεια του χειμώνα, ώστε αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα να το αντιληφθούμε έγκαιρα και να απομονώσουμε τα συγκεκριμένα πλαίσια από τα υπόλοιπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου